Likidazioa kontuak kitatzeko eta betebehar ekonomikoak amaitutzat emateko aukera ematen duen prozedura da. Erabiltzen den testuinguruaren arabera aldatzen da haren aplikazioa, bai aseguru-, merkataritza-, zerga- edo finantza-eremuetan.
Beraz, likidazio baten kalkulua itxi nahi den betebehar motaren araberakoa da:
- Aseguruetan: ezbeharraren ebaluazioan, kontratatutako estalduran eta polizaren baldintzetan oinarritzen da. Prozesuan perituek parte hartzen dute kalte-ordainaren zenbatekoa zehazteko, eta, normalean, polizan eta indarrean dagoen legedian ezarritako epe espezifikoak izaten dituzte.
- Finantza-eragiketetan: kontu edo kontratu batean ordaintzeke dagoen saldoaren arabera zehazten da, merkatuko interesak, komisioak eta balioak kontuan hartuta. Adibidez, inbertsio-produktu bat likidatzean, haren uneko balioa kalkulatzen da, hasierako kapitala, sortutako etekinak eta aplikatu beharreko komisioak kontuan hartuta.
- Fiskalitatean: zergetan zenbat ordaindu behar den kalkulatzen da, diru-sarrerak, kenkariak eta beste zerga-betebehar batzuk kontuan hartu ondoren. Adibidez, BEZaren likidaziorako, konpainia batek bere bezeroei kobratu dien BEZa eta erosketetan ordaindu duena alderatzen ditu. Ordaindu duena baino gehiago kobratu badu, diferentzia Ogasunari ordaindu beharko dio; aldiz, kobratu duena baino gehiago ordaindu badu, itzulketa eskatu ahal izango du edo hurrengo aitorpenetan konpentsatu.
- Enpresen likidazioan: aktiboak diru bihurtzen dira, zorrak kitatzen dira eta soberakina bazkideen edo akziodunen artean banatzen da. Prozesu horrek hainbat hartzekodun-motari lehentasuna ematen dion lege-ordena bati jarraitzen dio.
